Vastgelopen

vrijdag 1 maart 2024

Zij gelooft niet.
“Dood is dood.” zegt zij.
Verdriet in haar ogen,
jong en rationeel.

Het overlijden van haar pap,
nooit verwerkt.
Overheen gewalst
en weggestopt.

“Hij is er nog.
ik weet en voel dat.”
Resoluut
zeg ik het haar.

“Ik kan hier niets mee
Waar is hij dan?” zegt zij.
“Om je heen
en in je hart!” zeg ik.

Zij zit in haar put
haar leven loopt vast.
Ik maak de put los.
Het lucht haar op.

Bij de tweede sessie
is er al meer ruimte.
Haar ‘weten’ komt terug.
“Die baan wil ik.” zegt ze.

“En ik wil een huis.”
Zij voelt ineens weer,
wat haar hart haar zegt.
“Ga ervoor!” zeg ik haar.

Zij appt mij ineens.
“Het is een wonder,
ik heb die baan en dat huis,
Zo onwijs blij.”

“En er is weer gevoel
voor mijn pap.
Mijn binnenlicht is weer aan.“
Dankbaar!

< Terug

Reacties | Reactie toevoegen »