‘Zal ik mezelf nu wel of niet laten testen op Corona?’ Deze gedachte was de laatste dagen al zeker honderd keer door haar hoofd gegaan. Ze was het afgelopen half jaar al drie keer getest, elke keer negatief. Ze durfde zich geeneens meer te laten testen. Die mensen daar zouden wellicht ook wel denken… daar komt ze weer.

Maar haar keel was rauw en de hoofdpijn ging maar niet weg. En haar neus was ook weer gaan lopen. Ze durfde niet met een zakdoek in het openbaar dus haalde ze hem steeds maar op. Het was buiten ook kouder, zou het daardoor komen? Stilletjes observeerde ze de mensen om zich heen, iedereen snufte leek het wel…

“Zodra je verkoudheidsklachten hebt, laat je testen en blijf thuis!” hoorde ze premier Rutte zeggen. “Er op dit moment meer dan 10.000 besmettingen. Houd je aan de regels en zorg dat je anderen niet besmet!  Samen moeten wij het virus onder controle krijgen! Neem je verantwoording. Houd anderhalve meter afstand en was je handen.”

Ze wist zeker dat ze afstand had gehouden. Ze droeg ook al overal een mondkapje. Ze had geen idee waar ze het virus opgelopen kunnen hebben. Voor zover zij wist, had ze zich aan de maatregelen gehouden. Ze deed tenslotte altijd voorzichtig. Maar ja, ze moest wel naar haar werk en daar kwam ze in contact met andere mensen.

“Het kan door aerosolen komen”, hoorde ze iemand anders zeggen. “Dan kun je besmet raken in een ruimte vol met corona luchtdeeltjes.” Ze had geen idee of het ventilatiesysteem van het gebouw waar ze werkte, wel voldoende werkte. Hoe oud zou dat systeem eigenlijk zijn? Zou ze daar eens onderzoek naar moeten doen?

Haar hoofdpijn werd erger en haar keel ging ook steeds meer branden. Ja, ze voelde zich nu echt ziek worden. En nu kwamen haar opa en oma ook nog op bezoek. Die mocht ze zeker niet besmetten! Haar opa had al een tijd diabetes en zou dat echt niet overleven als hij corona kreeg. En dan zou het haar schuld zijn.

Ze googelde ‘testen en Corona’. Oh, je kon je online aanmelden. Pas over twee dagen? En dan nog lang wachten op de uitslag? Morgen moest ze weer werken, maar dan moest ze in quarantaine. En moest ze zich weer ziekmelden op haar werk? En het was er al zo druk.. Er zaten al een aantal collega’s thuis vanwege corona. De rest moest al harder werken omdat ze gewoon tekorten hadden. Ze kon het echt niet maken.

De tranen sprongen in haar ogen, ze werd wanhopig van de twijfel. ‘Wel niet, wel niet’ ze wist het niet meer….

De jonge vrouw had geen idee dat ze obsessief bezig was.  Je hoofd raakt dan vol met spanningen en het sympathische zenuwstelsel gaat harder werken. Dat zorgt ervoor dat er meer adrenaline wordt geproduceerd. Je hartslag, bloeddruk en ademsnelheid stijgt.  Als dit te lang duurt legt dit de parasympathicus stil. Dit stelsel zorgt namelijk voor herstel, reparatie en opbouw en rust.  Je bloeddruk daalt en je spieren en organen krijgen weer voldoende zuurstof en bloed.

Als dit systeem maar lang genoeg uit balans is in je lichaam, ga je vanzelf klachten voelen. Je lichaam kan de stress niet meer aan.
Weet je van jezelf of je obsessief kan zijn? Herken je dit patroon van jezelf?