0
Contact
voor kind
en volwassene
Ze voelde verdriet,
het was haar aangedaan.
Ze was nog klein
en kon nog niets.
Diep In haar Hart
bevroor ze
en ook verstenen.
Ze had met zichzelf te doen.
Zielig was ze.
Het was haar overkomen.
Ze had er geen vat op.
Ze was het slachtoffer.
Wikipedia zegt het volgende hierover:
Een slachtoffer is een persoon die een schokkende gebeurtenis heeft meegemaakt, lichamelijk of psychisch letsel heeft opgelopen en/of is benadeeld. Het gaat om normale reacties op een abnormale gebeurtenis waarbij de eigen beleving van het slachtoffer voornamelijk de impact van de gebeurtenis bepaalt.
Waar een slachtoffer is, is ook een dader. De dader is de bepalende die ervoor zorgt dat jij je een slachtoffer voelt. De dader gaat, al dan niet bewust, over jouw grenzen heen. Dan voel jij je onderdrukt, er ontstaat vaak medelijden met jezelf en je wordt verdrietig of juist boos. Dat is heel normaal. Er is geen mens die nooit het slachtoffer is geweest van iets of iemand.
Vervelend is het voor jezelf maar ook voor je omgeving wanneer je dit niet los kunt laten. Mensen horen je dan klagen en zuchten van onmacht en machteloosheid. Dat gebeurt vaak wanneer je niet beseft dat je een slachtoffer van de situatie bent geweest. Wanneer je niet kunt accepteren dat dat heel verdrietig is geweest en dat het je overkwam.
Pas wanneer jij accepteert in welke overlevingsstand jij gezeten hebt toen het gebeurde en welke emoties jij toen voelde, kun je het loslaten. En als je het loslaat, voel jij je bevrijd.
Het woord slachtoffer wordt vaak heel negatief belicht. Dat komt vaak wanneer mensen klagen. Toch is er geen mens die nooit slachtoffer is geweest. Alles bij het erkennen van je emoties draait erom dat je accepteert ‘dat iets is zoals het is’.