Emotietherapie

voor kind
en volwassene

Dankbaarheid

dinsdag 1 november 2022

Lieve attente Lief,

Ik leerde jou kennen toen ik vier was. Jij woonde in de straat achter mijn straat. Ik keek tegen jou op. Waar ik in de kleuterklas moest huilen om mijn moeder, stond jij daar heel krachtig en stabiel.
Achter jouw straat kwam nog een meid wonen. We waren de Charlie’s Ángels.

We dronken thee op mijn zolderkamer, we vierden onze kinderfeestjes.

Een gezamenlijk hobby kregen we in de vierde klas. We werden verliefd op onze bovenmeester. Toen we merkten dat we geen kans hadden, richten we ons op de jongens in de klas. We gingen op handbal en jazzballet.

De middelbare was in Delft. In weer en wind op de fiets. Jij fietste vaak een half wiel voor mij. Jouw benen waren sterk. Ook met hardlopen was je beter. Met glans haalde je jouw middelbare. Ik moest er hard voor blokken.

We gingen samen naar de Pedagogische academie en we liepen samen stage. We hebben 25 jaren lang kinderwoorddiensten gedraaid.

In mijn straat woonde jouw toekomstige man. Het was jouw grote liefde. Mijn ouders waren vrienden van jouw ouders maar ook van de ouders van jouw man. Het is een kneuterig dorp, ons kent ons.

Jouw stabiliteit werd ook door anderen opgemerkt. Menig ingestorte vriendin heb je opgevangen. Mij ook! In jouw huis kreeg ik thee met koek. In jouw huis kon ik uithuilen, jouw huis was een vast baken.

Wat vond ik het een cadeau dat we gelijk zwanger waren. Jij van jouw laatste en ik van mijn eerste. Onze levens vervlochten nog meer samen.

Op je 42e zat je aan mijn tafel: “kanker!” Ongelovig keek ik je aan. De stabiele haven, ziek? Er ontstonden onzekere tijden. Maar tussen alle jaren door voelde ik jouw mentale kracht. Ik ben ervan overtuigd dat je hierdoor vijftien extra jaren tijd hebt gehad. Zo daadkrachtig jij stond op de kleuterschool, zo stond je ook in je ziekte. Respect hoe jij hebt geknokt. De dood paste jou eigenlijk niet.

Het was een vanzelfsprekendheid dat je er was. Je bent vergroeid met ‘wie ik ben’ en met mijn leven. Jij bent één van mijn wortels. Ik voel dankbaarheid voor onze vriendschap. En ik weet dat ik je terug ga zien.

Ik hoop, dat als het mijn tijd is, jij boven weer mijn baken zult zijn.

Dag Lief x

< Terug

Reacties  |  Reactie toevoegen »

Blogarchief