Roerige tijden

Door het Trimbos-Instituut en het Sociaal en Cultureel Planbureau worden vanaf 2001 metingen gedaan van de mentale gezondheid van jongeren tussen de 11 en 16 jaar. De afgelopen vier jaar is de mentale gezondheid hard achteruitgegaan. Het percentage meisjes in het voortgezet onderwijs dat zegt met emotionele problemen te kampen, is gestegen van 28 naar 43 procent. Er zijn niet alleen veel meer emotionele problemen maar ook gedragsproblemen, hyperactiviteit en aandachtsproblemen.

Naast de emotionele problemen ervaren meisjes ook grote prestatiedruk op school. Dit is zeer zorgwekkend. Ook gezien het feit dat in GGZ enorm vastloopt. Er zijn wachttijden van 2 jaar.

Gelukkig kun je in mijn praktijk meestal meteen terecht.
Het nadeel van mijn praktijk is dat je moet betalen. Als je aanvullende verzekerd bent, krijg je een deel vergoed. 

Mijn verhaal deel 2

In de vorige nieuwsbrief kon je lezen hoe trots ik was om leerkracht te worden. En dat ik al vlug merkte dat het speciale kind, kinderen met leer en\of opvoedingsmoeilijkheden mijn interesse had.

Op de Laurentiusschool, school voor speciaal onderwijs zaten veel kinderen uit de lagere sociale lagen van de bevolking. Ik verving groepen 7 en 8 op de Adv-dagen. De kinderen hadden het hart op de tong en dat was niet altijd makkelijk omdat ze de vaste leerkracht gewend waren. Op de basisschool was ik een populaire leerkracht. In het speciaal onderwijs was ik de ene dag ‘de leuke juf’, maar de volgende dag ‘het rotwijf’. De kinderen waren wispelturiger.

Tijdens mijn masterstudie Speciaal Onderwijs koos ik de richting van het gedrag. Ik ontdekte dat gedragshandelingsplannen niet altijd werkten. Het leek alsof je hiermee niet de pit uit het probleem haalde.
Jaren later liep ik er zelf tegenaan. De bevalling van mijn dochter in 1997 verliep heel goed en ook de opvoeding verliep zoals ik me het voorgesteld. Zij was te raken en met een beloningssysteem was zij een vrolijk en opgewekt meisje.

In 1999 kreeg ik mijn zoon en die bevalling verliep traumatisch. Vanaf het eerste uur had ik het gevoel dat hij er niet uit kon komen. Toen ik aangaf dat ik een keizersnee wilde, wuifde de verloskundige (dezelfde als bij mijn dochter) dit weg. Negen uur later kwamen ze erachter dat het een keizersnee moest worden. Iedereen huilde rond mijn bed, inclusief de verloskundige. En ik?
Ik was mezelf kwijt.

Al meteen na de geboorte begon mijn zoon te huilen. Hij was zo onrustig. Toen ik na tien dagen thuiskwam, huilde hij tussen de acht à tien uur per dag. Alles wat ik over gedrag had geleerd, sloeg niet aan: het bed andersom, een andere kamer, laten huilen of juist troosten. Ik kreeg hem niet rustig. Ik besloot hulp te gaan zoeken. Bij de dokter kwam ik niet verder dan speciale melk en venkelthee.

Ik kwam bij kinesioloog Annie Storm. Zij heeft mij doen beseffen dat er achter het gedrag van een mens iets anders schuilging. 
De dag nadat mijn zoon en ik beiden behandeld waren, stopte zijn huilen. Voor het eerst hoorde ik hem in de box brabbelen. Er was veel meer ontspanning in hem. Van mijn eigen behandeling voelde ik niet veel.
Ik snapte er niets van. Wat gebeurde er daar nu in de praktijk? Ik moest op een tafel liggen met mijn zoon op mijn buik. En Annie haalde magneten over mijn en zijn lijf. Dit had onmiddellijk mijn aandacht.

Pas twee jaar na zijn geboorte voelde ik dat er ruimte kwam om dat te onderzoeken. Als een wonder heb ik één keer het boekje ‘Onkruid’ in de brievenbus gehad. En daar vond ik opleiding van vier jaar bij het Zoninstituut. Eén keer per twee weken ging ik een weekend naar Zoetermeer. Daar voelde ik voor het eerst mijn eigen emoties.
Geen idee dat ik die had;)

Wordt vervolgd…

Herfst

De blaadjes vallen. Het is de periode van het loslaten.
Dat is echt mijn passie. Loslaten betekent dat je, van een (beladen) situatie, geen onrustig gevoel meer krijgt.
Het is een feestje voor mij wanneer mensen ontdekken hoe dit werkt. Zoals een auto een APK nodig heeft, is ook een emotionele APK zo nu en dan wenselijk. 
Je bent van harte welkom!

Blogs

De controle moeder

Wanneer je kinderen krijgt, wordt je vanzelf geconfronteerd met het feit dat niet overal de controle meer over hebt. Loslaten is het sleutelwoord, zodat je een veel relaxtere moeder bent.

Lees verder >

De automatische piloot

Herken je je automatische piloot. Dat je je activiteiten doet zonder te voelen of het goed voelt? Wanneer je door je eigen grenzen gaat, ontstaan er vaak lichamelijke problemen.

Lees verder >